Lijmoor (Sereuze otitis)
Het menselijk oor bestaat uit drie delen: het buitenoor, het middenoor en het binnenoor.
We horen wanneer geluidsgolven via het buitenoor naar binnen gaan en het trommelvlies in trilling brengen. Deze trillingen worden via de gehoorbeentjes in het middenoor doorgegeven aan het binnenoor, dat gevuld is met vloeistof en de cochlea wordt genoemd. Vanuit daar worden de signalen via de gehoorzenuw naar de hersenen gestuurd om geluid te interpreteren.
Lijmoor is een aandoening die het middenoor aantast.
Wat zijn de oorzaken?
Lijmoor ontstaat meestal door een slecht werkende of ontstoken buis van Eustachius. Het kan ook het gevolg zijn van een oorontsteking en komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen. Normaal bevat de middenoorholte lucht, maar bij lijmoor vult deze ruimte zich met een kleverige vloeistof. Daardoor kunnen de gehoorbeentjes zich minder goed bewegen, wat vaak leidt tot tijdelijk gehoorverlies.
Lijmoor kan één of beide oren treffen. In veel gevallen verdwijnt het spontaan binnen ongeveer drie maanden, maar soms is verder onderzoek of behandeling door een arts nodig.
Typische symptomen
- Drukgevoel, oorpijn of een “ploppend” gevoel in het oor
- Oorsuizen (tinnitus) — een zoemend of fluitend geluid
- Moeite om gesprekken of omgevingsgeluiden goed te horen
Bij kinderen of naasten kun je letten op signalen zoals:
- “Hoor ik je wel goed?” of “Kun je dat herhalen?”
- Harder praten zonder het te merken
- De televisie of radio steeds luider zetten
- Problemen met evenwicht
- Achterstand in de spraakontwikkeling (bij langdurige lijmoor)
Diagnose door arts of audioloog
Wanneer een huisarts lijmoor vermoedt, zal die vaak eerst even afwachten of de klachten vanzelf verbeteren. Als dat niet gebeurt, volgt meestal een doorverwijzing naar een audioloog of NKO-arts.
De audioloog onderzoekt het oor met een (video)otoscoop om de gehoorgang en het trommelvlies te bekijken. Daarnaast kan een tympanometrie worden uitgevoerd om de druk in het middenoor te meten — zo kan vastgesteld worden of er vocht aanwezig is. Ook een toonaudiogram (gehoortest) kan worden afgenomen om het gehoorverlies te beoordelen.
Als het vocht aanhoudt, kan de NKO-arts een behandeling voorstellen, bijvoorbeeld het plaatsen van draintjes (grommets) om het middenoor te ventileren.
